Zwracasz uwagę na powierzchowne rzeczy, dlatego masz wrażenie, że to film jest powierzchowny. A propos trędowatych - landrynkowo? Czego się spodziewałeś(aś) po filmie z 1959 roku? Jak na te lata film i tak jest mocny (np.: śmierć Messali). Chociaż nie wiem, co w dzisiejszych czasach można uznać za mocne - w końcu "Milczenie owiec" puszcza się w telewizji o 21, np.:trzy lata temu leciał o 23 a jeszcze wcześniej po północy. I nie był dozwolony od 16 lat, tylko od 18.

Wcale nie uważam,ze film jest powierzchowny, wręcz przeciwnie, napisałem że film jest wielki. Żal mi tylko, że, z mojego egoistycznego punktu widzenia, nie trafił do mnie jeszcze bardziej, chociaż był bardzo blisko. Wymieniłem elementy, które po prostu się nie zgrały z moim gustem. Jestem filmowym egoistą i szukam nie wartości obiektywnych (nie mam tyle czasu aby się delektować artystyczna nudą) tylko filmow które by mną naprawde trzepnęły. Może się to komuś nie podobać, ale wyraziłem po prostu moje zdanie.
Co do roku 1959 i pokazania czegoś mocnego (w tym przypadku trędowatych)? Nie wiem czy widziałeś (-aś?) film pod tytułem "Dziwolągi" z 1932 roku - to po prostu nokautuje. Nokautuje chyba także w czasach dzisiejszych, aż mnie ciarki przechodzą jak przypominam sobie ten film. Zgadzam się tym niemniej, że w wysokobudżetowej produkcji trudno byłoby epatować obrzydliwościami. Ale pokazanie trędowatych poprzez podkrążone oczy i ogólną bladość sprawia, że wrażenie cudu (powrotu do zdrowia) nie robi robi wrażenia takiego cudu. Może tak było i lepiej pod względem komercyjnym, ale moim skromnym zdaniem ze szkodą dla filmu. Co do powierzchowności dialogów - na to nie jestem w stanie przymknąc oczu. Miłosne dialogi to główny element nie pozwaljący mi przynać Ben Hurowi rangi dzieła wybitnego.
Pozdrawiam

Według mnie, w tym filmie nie jest istotne, jak są ucharakteryzowane aktorki grające osoby trędowate. Może to nawet lepiej, że choroba nie jest pokazana zbyt dokładnie, można się skupić na tym, co jest w filmie naprawdę ważne. A co do "artystycznej nudy" - przeglądałem Twój kanon ulubionych filmów. Wymieniłeś w nim "Odyseję kosmiczną" (mój ulubiony film), "Lot nad kukułczym gniazdem" (jeden z moich ulubionych) i jeszcze parę innych obrazów, które uwielbiam. Jednak znam ludzi, którzy zasnęli na tych filmach, a gdy spytałem ich dlaczego, powiedzieli coś w stylu: "za dużo w tym artystycznej nudy:) a za mało treści". Oczywiście nie są to ich dokładne słowa, ale o to im chodziło. Wogóle większość filmów z Twojej listy uważam za wspaniałe, i mniej więcej mogę próbować określić jakie filmy by Ci się podobały, więc tym bardziej nie mogę zrozumieć tego, że takie drobnostki potrafią przyćmić ogólne wrażenie, jakie powinien dawać Ben Hur. Jeśli chodzi o powierzchowność dialogów - kiedy oglądałem go pierwszy raz też miałem wrażnie, że są powierzchowne, jednak już za drugim razem stwierdziłem, że niczego im nie brakuje. A poza tym, w tamtych latach takie dialogi były, że tak powiem "modne".
Niestety nie widziałem filmu "Dziwolągi", ale wiem, że dawniej też potrafili nakręcić "mocne filmy". Nie wiem, czy widziałeś "Na zachodzie bez zmian" z 1930. Jeśli nie - zobacz koniecznie.
Ponadto uważam, że to dobrze, iż jesteś wymagający przy oglądaniu filmów. Trzeba umieć określić co nam się naprawdę podoba. Pozdrawiam!

Widzę, że co do Ben Hura się nie zgodzimy. Przez cały film czułem że jest to dzieło bliskie przekroczenia granicy gdzie zachwyt jest tak duży, że wady tracą jakiekolwiek znaczenie. Jednak granicy tej nie przekroczyło, z uwagi na elementy na które zwrócilem uwagę.

"Artystyczna nuda" to dla mnie takie filmy jak np. "Zycie jest powieścią" A. Resnaisa (którego skądinąd uwielbam za inne artystyczne nudy), "Uniesie nas wiatr" Kiarostamiego, szwedzki film "Historie kuchenne", "Cienie zapomnianych przodków" Paradzanowa, pare filmów Herzoga itd. itp. Zgodzę się tym samym, że są osoby, dla których artystyczna nuda może być zupełnie czymś innym niż dla mnie. Specjalnie się tym nie przejmuję.

Na zachodzie bez zmian widziałem wersję zarówno z lat 30-tych jak i 70-tych. Niestety było to dośc dawno, więc nie potrafię wydać teraz jakiegoś sensownego komentarza.

Jestem dość wymagający wobec filmów, ale nie założyłem sobie tego, ze będę wymagający. Po prostu szukam filmów, które mnie kopią. Trafia się to bardzo rzadko. Tak mniej więcej jeden na 20-30 filmów. Pozostałe filmy dzielą się na wartościowe i bezwartościowe. Nic na to nie poradzę.
Również pozdrawiam.